-
1 bestenfalls
См. также в других словарях:
w najlepszym razie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} przy najkorzystniejszym przebiegu wydarzeń z wszystkich możliwych, w najbardziej optymistycznym wariancie; zaledwie, co najwyżej, tylko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pieniędzy wystarczy nam w najlepszym razie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś … Słownik języka polskiego
lepszy — lepszypsi st. wyższy od dobry a) w zn. 1: Najlepsi przyjaciele, synowie. Mieć dla kogoś najlepsze uczucia. Rozstać się z kimś w najlepszej zgodzie. Był lepszy dla przyjaciół niż dla rodziny. b) w zn. 2: Mieć najlepsze intencje. ◊ Mimo najle … Słownik języka polskiego
raz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. razie; lm D. ów, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} cios, uderzenie, cięcie, ukłucie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocny, śmiertelny, bolesny raz. Razy bata, noża.Wymierzać razy. Uchylać się, zasłaniać się od razów … Langenscheidt Polski wyjaśnień
najwyżej — 1. st. najwyższy od wysoko (p.) 2. «nie więcej niż; w najlepszym razie, w najlepszym wypadku» Zjadać najwyżej jedno ciastko na deser. ∆ Co najwyżej «z pewnością nie więcej, nie dłużej niż, wzmocnione najwyżej» Zostanę tu co najwyżej miesiąc … Słownik języka polskiego
dobry — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dobrybrzy, lepszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający życzliwy stosunek do otoczenia; także: świadczący o posiadaniu takiej cechy; łagodny, wrażliwy, serdeczny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lepszy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, lepszypsi, {{/stl 8}}{{stl 7}}stopień wyższy przym. dobry.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}być na najlepszej drodze {{/stl 7}}{{stl 8}}{do czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}; co ja robię [ty robisz itd.]… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypadek — m III, D. wypadekdku, Ms. wypadekdkiem; lm M. wypadekdki 1. «to, co się zdarzyło, zaszło, wydarzenie, zdarzenie, fakt» Doniosłe, historyczne wypadki. Nieprzewidziany, odosobniony, sensacyjny wypadek. Wypadki samowoli. Bieg, przebieg, rozwój, tok… … Słownik języka polskiego
